home_hover home mail_hover mail-small_hover mail-small mail activities_hover activities cancel check_hover check chevron clock close_hover close comment days edit_hover edit-small edit external_hover external facebook_hover facebook information_hover information link_hover link logout_hover logout mute_hover mute pause_hover pause plus radiocheck report_hover report reporters_hover reporters search share-bottom share-right sponsors_hover sponsors supporters_hover supporters-small supporters tag-right_hover tag-right updates_hover updates user_hover user volume playbutton
Dag 9
Edukans Actieplatform
Wegens slechte WiFi dagverslag 9 ook vertraagd, met een zeer toepasselijke titel:TIJD: Ethiopische tijd: De Ethiopische tijd loopt...

Dag 9

Wegens slechte WiFi dagverslag 9 ook vertraagd, met een zeer toepasselijke titel:

TIJD:

Ethiopische tijd:

De Ethiopische tijd loopt heel anders dan in Nederland. In Ethiopië gebruiken ze 2x een periode van 00:00uur tot 12:00uur. Zodra de zon opkomt begint de klok bij 00:00uur. Als de zon ondergaat het is het 12:00uur en begint de klok weer bij 00:00uur. Doordat het soms bewolkt is, zien de kinderen de zon niet. Daardoor komen sommige kinderen te laat voor school.

Ethiopische schoolrooster  vs. Nederlands schoolrooster:

Het Ethiopische schoolrooster lijkt wel aardig op de meeste schoolroosters van de Nederlandse scholen. De meeste scholen in Nederland beginnen om 08:30uur, in Ethiopië begint de eerste shift voor grade 1 t/m 4 om 08:00uur. Ze hebben een ochtendshift en middagshift. Elke shift duurt 2x 3 lesuren. De lessen zijn 40 minuten lang. Om 13:30uur begint de tweede shift van de schooldag voor grade 1 t/m 8. De schooldag eindigt uiteindelijk om 17:45uur.

Tijd beleving:

Hier in Ethiopië letten ze niet op de tijd. Alles gaat hier op zijn dooie gemak en de mensen maken zich niet druk om de tijd. Dat hebben wij gemerkt door dat er werd gezegd “Om 7:30uur in de bus!” en dan werd het uiteindelijk 7:45uur of zelfs 8:00uur. Hoe verder in de week, hoe meer we ons zijn gaan aanpassen. Als er werd gezegd om 7:30uur in de bus, kwamen we om 7:45uur aanlopen. Ook het eten werd steeds lastiger in te schatten omdat wij ook steeds later kwamen. Dat is best moeilijk als je in Nederland gewend bent om altijd optijd te moeten komen. In het begin was het wel een hele omschakeling maar nu we verder zijn in de reis, is het een gewoonte geworden.

Van Arlena en Sare  foto's Jeanine en Randy

Aanbevelingen Awash Buna primary school

Vandaag  sluiten we de week af met een eind presentatie over de problemen en oplossingen die deze week aan bod zijn gekomen.
Alle partijen die belangrijk zijn, zijn aanwezig. De leraren, het schoolbestuur, de buddy’s én de ouderraad. Die laatste partij speelt voor het onderwijs in Ethiopië ook een grote rol, aangezien veel kinderen hun ouders moeten helpen met het werk thuis. Het is een drukke happening in de kleine bibliotheek waar we zitten.
Jonas, een Ethiopische docent Engels, begint te vertellen over wat hij geleerd heeft van onze docenten. Vol zelfvertrouwen vertelt hij over active learning, het stimuleren van leerlingen, het uitdagen en begeleiden van studenten. Je merkt dat hij trots is op wat de docenten, de Nederlandse en de Ethiopische, samen hebben bereikt.
Daarna krijgen twee Ethiopische leerlingen, Hawi en Dokturu, de kans om vragen te stellen aan de ouderraad. Het is leuk om te zien hoe onze buddy’s door de week gegroeid zijn. Waar ze eerst een beetje bang zijn om hun mening met ons te delen en in gesprek te gaan, durven ze nu kritische vragen te stellen en het gesprek aan te gaan. We hebben het gevoel dat we het balletje echt aan het rollen hebben gebracht bij niet alleen de docenten en het schoolbestuur, maar ook de ouderraad. Zo ontstaan er blijvende veranderingen.
Na nog wat plechtigheden en het uitwisselen van cadeautjes, is het tijd om afscheid te nemen van onze buddy’s. Een gek idee, omdat je elkaar waarschijnlijk nooit meer ziet. De buddy’s krijgen allemaal een afscheidscadeautje, waarbij ze bedolven worden onder de heerlijke stroopwafels. Het afscheid is erg emotioneel. Ondanks dat je niet kan praten met elkaar, ontstaat er toch een band. We zien bij veel buddy’s toch wel een traantje verschijnen, iets wat in deze cultuur al helemaal bijzonder is.
Dit soort momenten sluiten we voor altijd in ons hart. In de middag laten we alle indrukken even bezinken tijdens een prachtige wandeling door de natuur. We genieten van het paradijs waar we in beland zijn en van elkaar. 

Van Fenna

Dag van afscheid 

We beginnen deze dag met een bezoek aan de bouw van de nieuwe Secondary School. Deze is in aanbouw naast onze gastschool Awash Bune Primary school. De bouw is al drie jaar bezig, maar het begint nu wel ergens op te lijken. De lokalen zijn ruim, het plafond afgewerkt en er is zelfs elektrische bedrading op de plek waar we het digibord verwachten. Tegelijk merken we op dat de kozijnen al beginen te roesten. Het blijft lastig om te begrijpen wat we zien. Elke antwoord roept weer nieuwe vragen op. We hebben gisteren hard gewerkt en daardoor hebben we ook nog even tijd om een kleine wandeling te maken rond de school. We bezoeken het huis van de broer van een van onze buddy’s die vlakbij woont. Tot onze verrassing een frisse ruime woonhuis met een nette woonkamer. Al zijn de muren gewoon van klei. We mogen ook helpen met het verwerken van de tef op het veld. We lopen terug naar de school en verzamelen in de bibliotheek, de enige ruimte waar we met zijn allen in passen. We zijn met alle leerlingen en hun buddy’s, de docenten en hun buddy’s, het hoofd van de school, de PTA (ouderraad) en de onderwijsinspectie. We bedanken elkaar uitgebreid voor de samenwerking en doen diverse aanbevelingen. Zowel de leerlingen als docenten. Onze Ethiopische collega’s zijn erg dankbaar voor alle tips en hechten duidelijk waarde aan het Edukans programma. Het is tijd voor afscheid. Het hele buddy-systeem is bedacht omdat je, als je iemand (een beetje) kent, je dan meer de diepte in gaat. We knuffelen wat af en bedanken elkaar nogmaals voor de bijzondere week.

Diederick, Cees, Rick en Jurgen kleden zich vervolgens om in loopkleding. Diederik en Jurgen hebben een sponsorloop georganiseerd binnen de groep en de vier mannen gaan de 11 kilometer van de school in Awash Bune naar het hotel in Tulu Bolo terug hardlopen. We starten om 13:00, de zon staat recht boven de lopers, schaduw is er helaas niet op de lange rechts weg terug. Vanwege de hitte en de hoogte, we bevinden ons op circa 2200 meter hoogte, moet Cees na 4 kilometer helaas opgeven.

Ook een aantal Ethiopische leerlingen rennen mee, moeiteloos en ontspannen. Een leerling zelfs op slippers. Uiteindelijk komen we na 1 uur en vijf minuten aan bij het hotel waar we juichend ontvangen worden door de rest van de groep. We hebben het gehaald en geld opgehaald. We doneren het geld aan onze Ethiopische begeleider van DEC, zij gaan pennen en boeken kopen voor de allerarmsten op school.  

We stappen weer in onze vertrouwde busjes en bezoeken een bloemenkwekerij in de buurt, grappig genoeg gaan de meeste van de gekweekte rozen naar Nederland. Vanuit de kwekerij lopen we door naar een prachtig stuk natuur. Een rivier, en daardoor groen en bomen, is een soort levensader. We kunnen even ontspannen en de mooiste foto’s maken. We hebben nog weinig gezien van het land wegens het harde werken dit is een fijn moment. Iedereen geniet van de natuur en het uitzicht. We lopen terug door de woonwijk in Tulu Bolo naar ons hotel en hier wacht ons een verrassing; de manager heeft muziek aanstaan en de hele grond is bezaaid met rozenblaadjes, het is feest! De vermoeidheid van de wandeling is op slag verdwenen en er wordt gepassioneerd gedanst door leerlingen, docenten en Ethiopiërs. Deze feestelijke sfeer blijft rond het eten en bij het diner bedanken we onze Ethiopische begeleiders en wisselen we wederom wat cadeautjes uit.

Een gevarieerde inspirerende en avontuurlijke dag waarin we een kleine inkijk hebben gekregen van het leven buiten het hotel en de school. 

Tekst Team 058 Solid (Diederik en Jurgen), foto’s Verena en Frits.

Media bij bericht (14)

Reacties (2)

  • Mieny kijk in de vegte
    4 jaar geleden
    Mooie verslagen. Mooie fotos. Een koffer vol mooie herinneringen mee naar huis. Die jullie nooit meer zullen vergeten. Goede reis, en tot zondag liefs voor jullie allemaal. En voor Sare een dikke kisses van opa Roel en oma Mieny

    Reactie rapporteren

  • Anne-Marie
    4 jaar geleden
    Wat ontzettend mooi en hartverwarmend allemaal! En fijn dat het toch nog gelukt is om deze laatste dag te posten. Wat was dit een geweldige beleving voor jullie. We zijn trots op jullie allemaal Tot straks op Schiphol.

    Reactie rapporteren

Reactie plaatsen